Afbeelding
Bloggers vs journalisten ruzie
Het blijft een leuke fittie (ruzie): de discussie tussen bloggers en journalisten over wie nou het beste is in het brengen van het nieuws. Een discussie die al zo oud is al de blogosphere zelf, maar die nog welig tiert. Want we zijn er met z’n allen nog steeds niet uit. Nu ben ik zelf in de gelukkige omstandigheid dat ik zowel journalist ben (geweest) als blogger. En uit ervaring kan ik je vertellen dat blogs en journalistieke producties in veel gevallen helemaal niet zoveel met elkaar te maken hebben.
Raad voor de Journalistiek
Als journalist houd je je aan een aantal regels: je tracht zo objectief mogelijk te zijn, je past hoor en wederhoor toe en je controleert je bronnen. Aan die pijlers zijn journalistieke producties ook te toetsen. Is er een klacht over je werk, dan kan men hiermee terecht bij je baas en als men er dan niet uitkomt, bij de Raad voor de Journalistiek. Volgens sommige een tandenloze organisatie, maar nog altijd wel dé organisatie voor journalistiek Nederland.
Bloggers mogen wel objectief zijn
Nu geldt voor bloggers dat zij zich natuurlijk ook aan de bovenstaande zaken kúnnen houden. Want wat let een blogger om objectief te zijn, hoor en wederhoor toe te passen en bronnen te controleren? Helemaal niks. Het punt is echter dat wij als lezer van bloggers al deze zaken helemaal niet verwachten. Alleen al omdat de meeste blogs vooral meningen verkondigen. Meningen die weliswaar vaak gebaseerd zijn op actualiteiten, maar blogs zijn veelal columns en zelden nieuwsmakers. En een mening is nu eenmaal niet objectief. Daarnaast hebben bloggers vaak de middelen en de ingangen niet om hoor- en wederhoor toe te passen, al zouden ze dat misschien wel willen. De Ruttes en Verhagens van de wereld maken er nu eenmaal geen gewoonte van om de vragen van elk zelf benoemd nieuwsmedium te beantwoorden.
Journalisten zijn het niet altijd
Er is dus wel degelijk een verschil tussen bloggers en journalisten. Wat dan weer niet wil zeggen dat er geen keigoede bloggers en blogs zijn en al helemaal niet dat alle journalisten objectief en langs alle pijlers te werk gaan. Maar de twee groepen zomaar op één lijn plaatsen gaat wat ver. Als blogger voor mijn eigen website column >bloggers vs journalisten: ruzie maakte ík de regels. Ík bepaalde waarover ik schreef, hoe ik dat deed en aan welke kwaliteitseisen ik me hield. Daarover hoefde ik aan niemand verantwoording af te leggen. Niet aan een baas, niet aan een commissie, maar ook niet aan mijn lezers. Als ze mijn blogs niks vonden, dan mochten ze van mij lekker doorsurfen.
Het beste uit beide?
Daarmee is ook meteen de zwakte van het bloggen blootgelegd: in een land zonder regels, is het moeilijk te bepalen wanneer het eigenlijk goed gebeurt. Aan de andere kant zorgt het gebrek aan regels ervoor dat er voldoende vrijheid is om te experimenteren met nieuwe vormen. Maar hoe haal je het beste uit beide? Bloggen is waardevol en een goed blog kan datgene doen wat goede journalistiek ook kan: ons aan het denken zetten, de ogen openen, iets leren en veranderen. In plaats van te discussiëren over wie beter is, is het beter om te constateren dat ze elkaar aanvullen. Of mooier nog: van elkaar te leren hoe het aan beide kanten beter kan. Want hoe hard we ook discussiëren, de toekomst is van ons allebei!
