Afbeelding
Het verkleinwoord bij Engelse en Franse woorden
Verkleinwoorden zijn over het algemeen geen groot struikelblok voor Nederlanders. Iedereen weet dat het verkleinwoord van ‘boom’ ‘boompje’ is en dat een ‘fles’ een ‘flesje’ wordt. Bij veel Engelse en Franse leenwoorden is het echter een lastiger verhaal. Hoe schrijf je bijvoorbeeld het verkleinwoord van ‘blouse’? En is het ‘baguettetje’ of ‘baguetje’?
Wat zijn de algemene regels?
De standaardvervoeging bij verkleinwoorden is ‘-je’ op het einde van het woord. Dit geldt voor alle woorden die eindigen op de letter b, c, d, f, g, k, p, s en t. Daar zijn echter een paar uitzonderingen op in verband met de uitspraak van sommige woorden:
- Woorden die eindigen op de letter l, n, r of w, krijgen de uitgang ‘-tje’, zoals in ‘tafeltje’.
- Woorden die eindigen op de letter m, krijgen meestal de uitgang ‘-pje’, zoals in ‘boompje’.
- Woorden eindigend op een klinker (behalve y of u) krijgen de uitgang ‘-tje’. Vaak wordt hierbij de klinker verdubbeld als dat voor de uitspraak nodig is, zoals in ‘decolleteetje’.
- Woorden die eindigen op ‘in’ krijgen in het verkleinwoord de uitgang ‘netje’, zoals in ‘koninginnetje’.
- Woorden eindigend op ‘ing’ krijgen de uitgang ‘-kje’ (‘legerinkje’) of ‘etje’ (‘dingetje’).
- Woorden die eindigen op y of u (uitgesproken als /oe/) krijgen als uitgang een apostrof met ‘tje’ erachter, zoals in ‘hobby’tje’ of ‘tiramisu’tje’.
Grondwoorden met een Franse oorsprong
Bij verkleinwoorden waarbij het grondwoord van Franse oorsprong is, gebruik je over het algemeen de uitgang ‘-tje’. Woorden eindigend op t of d krijgen overigens geen extra -t in het verkleinwoord. Het is bijvoorbeeld ‘croissantje’ met maar één t.
Volgens zowel Woordenlijst.org als volgens eindredacteur Friederike de Raat zijn bij veel verkleinwoorden van Franse oorsprong twee schrijfwijzen mogelijk. Het gaat dan om woorden van Franse herkomst die inmiddels zijn vernederlandst. Dit zijn woorden waarbij de laatste e van het grondwoord niet te horen is. Als voorbeeld noemt ze ‘giraffe’/’giraf’. Je kunt daarom zowel ‘giraffetje’ als ‘girafje’ schrijven. Om dezelfde reden is zowel ‘baguettetje’ als ‘baguetje’ correct. Overigens geven de meeste woordenboeken de voorkeur aan de Nederlandse (meer leesbare) schrijfwijze.
Grondwoord met een Engelse oorsprong
Als het grondwoord een Engelse oorsprong heeft, dan is de vervoeging hetzelfde als bij Nederlandse woorden. Zo is het cakeje’, maar ook ‘gamepje’ vanwege de uitspraak eindigend op m. De e waarop het grondwoord eindigt, blijft altijd staan. Friederike de Raat benoemt bijvoorbeeld de schrijfwijze ‘gampje’, wat heel anders klinkt dan een klein spel op zijn Engels.
Bronnen
De Raat, F. (2014). Een boek vol taalfouten. Amsterdam: Nieuw Amsterdam.Woordenlijst