"Very annoying"? Over Engelse woorden in een Nederlandse tekst

Als tiener las ik graag de Tina. Er was alleen een ding dat me irriteerde aan dit tijdschrift. Dan heb ik het niet over het ontbreken van een Justin Bieber-poster of de verkeerde lipstickreviews. Nee, dat waren de Engelse woorden waar de tekst bomvol mee stond. “Die ster is very leuk.” en “Voel jij je ook zo happy door de komst van queen Máxima.” Waarom geen “heel”, “blij” en “koningin”? Toch merk ik dat ik als blogger ook regelmatig met Engelse woorden strooi in mijn Nederlandse teksten. Waarom eigenlijk? En wat is het effect ervan?

Hip, hot en happening

Naast Tina zijn er nog talloze andere tijdschriften voor jonge vrouwen die niet ontkomen aan woorden uit het Engels. En wat te denken van blogs, waaronder mijn eigen blog? Regelmatig barst het van de niet-Nederlandse woorden. Laatst betrapte ik mezelf erop dat ik “hip, hot en happening” gebruikte in een artikel. Dat woord gaf me direct antwoord op mijn vraag. Waarom gebruik ik Engelse woorden? Omdat ze hip, hot en happening zijn. Omdat dingen in het Engels soms net iets eigentijdser klinken dan in het Nederlands. En omdat (hallo kuddedieren!) bijna iedereen het doet. Zeg nu zelf “je happy voelen” heeft toch wel iets hippers dan “je blij voelen”.

Van Engels woord naar Engels woord

Toch vraag ik me af of Engelse woorden niet ook verrekte irritant kunnen zijn. In de Tina viel mijn oog continu op die cursief gemaakte woorden uit het Engels. Ze leidden me af van het onderwerp, alleen al door hun cursieve letters. Soms moest ik ervoor waken dat ik niet alleen maar mijn blik van Engels woord naar Engels woord verplaatste. Ik weet niet of het bewezen is, maar het lijkt me toch lastiger om een tekst te lezen als het een mengelmoes van twee talen is. Zouden we niet gewoon kunnen spreken van “heel leuk” en “blij”? Of anders een hip en eigentijds Nederlands alternatief kunnen bedenken. Het woord ‘superblij’ als hip alternatief voor ‘happy’ misschien?

Huh wat?

Dan is er nog iets wat ik me afvraag. Wat nu als Engels niet je sterkste kant is? Als tiener wist ik nog net wat ‘very’ betekende, maar veel verder was ik niet gekomen. Iets wat ‘annoying’ in plaats van ‘irritant’ is? Ik zou geen idee hebben gehad wat dat nu weer betekent. Dan kan het nog zo very hip staan om deze woorden te gebruiken, maar schiet je daarmee niet je doel voorbij? Misschien maak je voor sommige lezers de tekst wel minder toegankelijk door te codeswitchen en sluit je hen buiten.

To the point

Het moge duidelijk zijn. Engelse woorden in een Nederlandse tekst zijn hip, hot en happening. Maar of ze een tekst ook prettig leesbaar en begrijpelijk maken? Daarover verschillen de meningen. Mijn mening? Ik ben niet very positief over ‘happy’, ‘queen’ en andere cursief gemaakte Engelse woorden. Doe mij maar iets minder Engelstalige opsmuk. Iets minder hip, hot en happening, iets meer to the point. Alhoewel, als er voor die laatste term dan ook maar een Nederlands alternatief zou bestaan...

Deze column is geschreven door Romy Veul, stagiaire op de webredactie van Tekstblad en daarnaast zelf blogger.