Afbeelding
Hoe vervoeg je Engelse werkwoorden in het Nederlands?
Is het nu ‘geüpdatet’ of ‘ge-update’? En ben je ‘gestrest’ of ben je ‘gestresst’? De vervoeging van Engelse werkwoorden in het Nederlands lijkt niet altijd even makkelijk. Toch zijn er een aantal vaste regels die bepalen hoe je een Engels werkwoord in het Nederlands vervoegt. Wij zetten deze regels voor je onder elkaar.
Algemene regel
De belangrijkste regel voor de vervoeging van Engelse werkwoorden is dat je de standaard Nederlandse grammaticaregels gebruikt. In de tegenwoordige tijd krijgt elk werkwoord dus simpelweg de uitgangen -t en -en. Voor de verleden tijd werk je ook bij Engelse werkwoorden met ’t kofschip. Alle werkwoorden waarvan de stam eindigt op een klank uit ’t kofschip krijgen dus -te(n) als uitgang. Werkwoordsstammen met een eindklank die niet in ’t kofschip zit, krijgen daarentegen -de(n) als uitgang in de verleden tijd. De voltooide tijd eindigt ook bij Engelse werkwoorden op -d of -t.
Vervoeging volgens ‘t kofschip
Veel Engelse werkwoorden vervoeg je dus op exact dezelfde manier als Nederlandse werkwoorden, namelijk op basis van ’t kofschip. Daarbij geldt dat je uitgaat van de uitspraak. Zo spreek je ‘faxen’ uit als ‘faksen’. De stam eindigt dus op ‘s’, een letter die in ’t kofschip zit. Daarom is het ‘faxte’ en ‘gefaxt’ met een -t. Aan de andere kant zit de letter ‘m’ niet in ’t kofschip en is het daarom ‘streamde’ met de uitgang -de.
Vervoeging met extra -e
Het tweede type werkwoorden krijgt een extra -e voor de werkwoordsvervoeging. Het gaat dan om werkwoorden als ‘racen’. De uitspraak van deze woorden eindigt op de klank -s. Dat betekent echter niet dat je schrijft ‘racte’. Deze woorden zou je namelijk niet goed uitspreken. Daarom behouden de vervoegingen van deze werkwoorden een ‘e’ voor de werkwoordsvervoeging. Het is dus ‘racete’. Hetzelfde geldt voor het werkwoord ‘timen’. Hiervan schrijf je het voltooid deelwoord als ‘getimed’ in plaasts van ‘getimd’.
Dubbele medeklinker
Er bestaan ook Engelse werkwoorden waarvan de stam eindigt op een dubbele medeklinker. Het gaat dan om een woord als ‘stressen’ of ‘passen’. In dit geval behoud je de dubbee medeklinker alleen als dit nodig is voor de uitspraak. Dat geldt bijvoorbeeld voor ‘appte’ met dubbel ‘p’, maar niet voor ‘streste’, wat je met een enkele ‘s’ schrijft. Overigens is volgens Onze Taal voor sommige werkwoorden zowel de schrijfwijze met als zonder dubbele medeklinker toegestaan. Zo is ‘stresste’ of ‘gestresst’ ook niet per definitie fout.
Bron
Deze informatie is ontleend aan Onze Taal. Je kunt daar ook een alfabetisch overzicht vinden met de vervoegingen van bepaalde Engelse werkwoorden. Zie voor meer informatie ook de website Schrijven Online.