Schrijven als vak

In NRC-Handelsblad van 26 juli stond het artikel Flexibiliteit is de maat der dingen, door Michèle de Waard. Er zijn in Nederland nu 720.000 zzp’ers van wie 60% een inkomen heeft van minder dan €20.000,=/jaar. Hoog-opgeleiden hebben vaak zelf gekozen voor een bestaan als zzp’er, laag-opgeleiden zijn er vaak door hun voormalige werkgever min of meer toe gedwongen. Samen met ruim het dubbele aantal flexwerkers op arbeidscontracten (een half miljoen Nederlandse uitzendkrachten, 800.000 deeltijders, en 140.000 Oost-Europeanen) vormen ze de ‘flexibele schil’ van veel bedrijven.

Elk jaar ga ik kijken bij de Rotterdamse marathon. Mijn man doet daaraan mee; afgelopen april liep hij die in 3 uur 13 en behoorde daarmee tot de beste 10% van het deelnemersveld (goed hè?). Als ik hem voorbij heb zien komen, blijf ik wel eens staan om naar de rest van het deelnemersveld te kijken. Na een tijdje trekt de achterhoede dan voorbij, de mensen voor wie het een hele toer wordt om de tijdslimiet van 5 uur te halen. Ik heb daar altijd wat ambivalente gevoelens bij.

Frans van Eemeren, hoogleraar Taalbeheersing, Argumentatietheorie en Retorica aan de Universiteit van Amsterdam gaat met ingang van april 2011 met emeritaat. Van Eemeren is internationaal befaamd vanwege zijn werk op het gebied van argumentatie. Hij heeft een eindeloze lijst van theoretische publicaties op zijn naam staan, maar hij maakte óók boeken voor het publiek, zelfs een met Peter van Straaten. Hij was of is nog steeds gasthoogleraar aan universiteiten in binnen- en buitenland (New York, Lugano).

Het meeste tekstcorrectie- en redactiewerk wordt op papier gedaan. Er zijn standaarden om de aard van je correcties te duiden zodat deze algemeen begrijpelijk zijn.

Bijzondere tekens invoegen gaat vaak lastig; ze zijn slecht vindbaar en als je ze wilt invoegen gaat het nogal eens mis en zie je allerlei vreemde, onbedoelde symbolen op je (web)pagina. Hoe werkt het?