Felix van de Laar

Door: Felix van de Laar FNV Bondgenoten wierp in 2011 met succes een frame in de strijd tegen het akkoord dat de top van de FNV had afgesloten in de Stichting van de Arbeid. Dat akkoord regelde onder andere de toekomst van de pensioenen van de werknemers in Nederland, en volgens FNV Bondgenoten was die toekomst zó onzeker dat ze de term casinopensioen in de strijd gooiden. Alsof de top van de FNV op volstrekt onverantwoordelijke wijze met de pensioenen aan het spelen was gegaan, analoog aan het casinokapitalisme van de banken.

Leerstoel van Technische naar Professionele Communicatie: Twente blijft praktisch Door Felix van de Laar en Rita Stiekema Aan de Universiteit Twente (UT) vindt een wisseling van de wacht plaats. Hoogleraar Technische Communicatie Michaël Steehouder maakte na tien jaar plaats voor hoogleraar Professionele Communicatie Menno de Jong. Steehouder gaat met pensioen, nadat hij bijna 35 jaar aan de UT verbonden is geweest. Hij heeft een indrukwekkend CV opgebouwd. Zo was hij (hoofd)redacteur van Communicatief en stond hij aan de wieg van Tekstblad; hij was voorzitter van de stic, bestuurslid van de IEEE Professional Communication Society, en lid van de redactie van ieee Transactions on Technical Communication. Hij was (mede-)auteur van Leren communiceren, Professioneel communiceren, Formulierenwijzer, Handleidingenwijzer en het Handboek Technische Communicatie.

Door: Felix van de Laar Eén van de stokpaardjes die ik al jaren berijd, is remlichtjes vóór. Om de een of andere reden hebben hogere machten ooit besloten dat motorvoertuigen aan hun achterkant uitgerust móeten zijn met lampjes die aangeven dat de bestuurder op de rem trapt, en dat zulke signaallichtjes niet aan de voorkant van het voertuig mógen zitten. Sinds ik ineens inzag hoe handig het zou zijn als voertuigen wél remlichtjes aan de voorkant zouden hebben, snap ik niet dat dat niet allang verplicht is gesteld.

Door: Felix van de Laar Vraag aan de Rijksoverheid ‘Waarom is de slogan Veilig thuiskomen heb je zelf in de hand zoals-ie is? De boodschap is toch juist dat sommige mensen (kinderen, nietsvermoedende voetgangers en fietsers) niet veilig thuiskomen omdat ANDEREN (automobilisten) zichzelf niet in de hand hebben?’

Auteur: Felix van de Laar Een goede vriend trakteerde mij de laatste jaren op banden van het Verzameld werk van Karel van het Reve. Diens frisse proza, rake observaties en messcherpe redeneringen dienen mij nu tot dagelijkse kwartiertjes leesgenot. Karel strooit kwistig met komma’s, en ook komma’s die alle gerenommeerde taaladviseurs van Nederland en Vlaanderen ons categorisch verbieden: komma’s vóór een beperkende betrekkelijke bijzin (bbb):

Auteur: Felix van de Laar En ja hoor, daar zijn ze weer: de stoplichten (Geert van Istendael, Onze Taal 2012/2). Mensen die een vurig pleidooi houden voor het in stand houden van de taal, of zelfs van de standaardtaal, vinden altijd dat mensen zich aan de regels van de taal moeten houden en dan komen ze altijd weer op de proppen met hun favoriete metafoor van de verkeersregels. Die doen het al goed als retorische vraag: stel je voor dat op straat niemand zich meer aan de verkeersregels zou houden, dat zou toch een zooitje worden? Dan zouden er toch heel veel verkeersslachtoffers vallen? Dát wil je toch niet, zeker? Nou dan! In taal is het net zo, als niemand zich meer aan de regels houdt, wordt het een zooitje en verstaan we elkaar niet meer! Ik heb twee ernstige bedenkingen bij dat betoog. Ten eerste, en u snapt, dat is nog de minst belangrijke van de twee: die afschuwelijke situatie bestáát al. Ik durf er vergif op in te nemen dat diezelfde mensen de laatste vier uur dat ze op straat zijn geweest, ten minste tegen één verkeersregel hebben gezondigd. Ze zijn als voetganger de straat schuin overgestoken, ze zijn als fietser rechtsaf gegaan zonder hun hand uit te steken, ze hebben als automobilist te hard gereden, et cetera. En toch zijn daar weinig of geen slachtoffers bij gevallen. Dat komt omdat we het ook allemaal van elkaar weten en omdat we ervaren anticipatoren zijn.

Voor een klein land, zit België ingewikkeld in elkaar. Veel Belgen kennen zelf hun staatsstructuren niet precies. Aan passanten valt onmiddellijk de tweetaligheid van het land op. In de geschiedenisles gaat het wellicht over de taalstrijd tussen de Vlamingen en de Walen, of, politiek meer correct, de Nederlandstaligen en de Franstaligen. De Nederlandstaligen wonen in Vlaanderen - bekend van de kust, grootste stad is Antwerpen; de Franstaligen wonen in Wallonië - bekend van de Ardennen, grootste stad is Luik. En Brussel?